کد مطلب:21051 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

اگر انسان فكر گناه بكند آيا گناه محسوب مي شود؟

اصولاً هر كس در هر مرحله اي از ايمان و در هر سن و سال گهگاه گرفتار وسوسه هاي شيطاني مي گردد و گاه در خود احساس مي كند كه نيروي محرك شديدي در درون جانش آشكار شده و او را به سوي گناه دعوت مي كند اين وسوسهها و تحريكها مسلماً در سنين جواني بيشتر است و تنها راه نجات از آلودگي در چنين شرايطي نخست فراهم ساختن سرمايه تقوي است.(1)

خداوند در قرآن كريم مي فرمايد : ان الذين اتقوا اذا مسهم طائف من الشيطان تذكروا فاذاهم مبصرون(2) يعني پرهيزكاران هنگامي كه گرفتار وسوسه هاي شيطاني مي شوند به ياد (خدا و پاداش و كيفر او) مي افتند (و در پرتو ياد او راه حق را مي بينند و) بينا مي گردند.

دوست عزيز، اصولاً هر كسي كه اقدام به گناه مي كند شيطان در ابتدا تصور آن گناه رادر ذهن او جلوه داده و تمايل به گناه را در شخص ايجاد ميكند. در ابتدا تصور گناه و خطور آن به ذهن اشكالي ايجاد نمي كند و گناه محسوب نمي شود، اما اگر اين تصورات مدام تكرار شود گناه قبح خود را از دست داده و فرد آمادگي بيشتري براي انجام آن پيدا مي كند لذا آيه كريمه فرمود : هنگام خطور وسوسه هاي شيطاني به ياد خدا بيفتيد تا شيطان از شما دور شود.

وسوسه هاي نفس و شيطان همانند ميكروبهاي بيماري زا هستند كه درهمه وجود دارند ولي به دنبال بنيه هاي ضعيف و جسمهاي ناتوان مي گردند تا در آنجا نفوذ كنند، اما آنها كه جسمي سالم و نيرومند و قوي دارند اين ميكروبها را از خود دفع مي كنند و اين درحالي است كه گناهكاران كه برادران شيطانند در دام او گرفتارند(3) قرآن كريم مي فرمايد واخوانهم يمدونهم في الغي ثم لا يقصرون(4) يعني: برادرانشان ـ يعني شياطين ـ پيوسته آنها را درگمراهي پيش مي برند و از گمراه ساختن آنها باز نمي ايستند بلكه بي رحمانه حملات خود را به طور مداوم بر آنها ادامه مي دهند.

كلام خود را با سخن زيباي حضرت مسيح ( به پايان مي بريم.

مسيح ( به حواريون فرمود : موسي شما را دستور داد كه زنا نكنيد ولي من مي گويم فكر زنا را در دل خود خطور ندهيد تا چه رسد كه زنا كنيد زيرا كسي كه زنا را در دل خطور دهد مانند كسي است كه در خانه آراسته آتش روشن كند اگر آتش خانه را نسوزاند دودش نقش و نگار را خراب ميكند.(5)

منابع و مآخذ :

1. تفسير نمونه، جمعي از نويسندگان، ج7، ص66

2. سوره مباركه اعراف / آيه201

3. تفسير نمونه، جمعي از نويسندگان، ج7، ص67

4. سوره مباركه اعراف / آيه202

5. وسايل الشيعه، ج14، ص24